"Ghosts voeden wint Pulitzer, maar krijgt minimale reactie"

The graphic novel Feeding Ghosts: A Graphic Memoir by Tessa Hulls , published by MCD in 2024, has achieved a remarkable milestone by winning the Pulitzer Prize on May 5. This prestigious award, often considered the pinnacle of recognition in journalism, literature, and music within the United States and second only to the Nobel Prize internationally, has spotlighted Hulls' debut work in a significant way.

Het voeden van geesten is slechts de tweede grafische roman die ooit een Pulitzer wint, volgens de Maus van Art Spiegelman, die in 1992 een speciale prijs won. Opmerkelijk genoeg triomfeerde het boek van Hulls in de reguliere categorie van memoires of autobiografie, die concurreert tegen de beste Engelse PROSE Worldwide. Deze prestatie onderstreept de groeiende erkenning van grafische romans als een serieuze en impactvolle vorm van literatuur.

Ondanks deze monumentale prestatie heeft het nieuws verrassend weinig berichtgeving gekregen. Sinds de aankondiging twee weken geleden hebben slechts enkele mainstream- en handelspublicaties, zoals Seattle Times en Publishers Weekly , samen met één grote stripboeknieuws, Comics Beat , over dit belangrijke evenement gemeld.

Het Pulitzer Prize Board prees voedende geesten als "een beïnvloedend werk van literaire kunst en ontdekking waarvan de illustraties drie generaties Chinese vrouwen tot leven brengen - de auteur, haar moeder en grootmoeder, en de ervaring van trauma uitgewerkt met familiegeschiedenis." Hulls bracht bijna tien jaar door met het maken van dit verhaal, dat de impact van de Chinese geschiedenis in drie generaties volgt, gericht op haar grootmoeder, Sun Yi, een Shanghai -journalist die tijdens de communistische overwinning van 1949 naar Hong Kong vluchtte. Het best verkochte memoires van Sun Yi over haar vervolging en overleving leidde tot een mentale uitsplitsing waar ze nooit herstelde.

De persoonlijke reis van Hulls is diep verweven met de geschiedenis van haar familie. Toen ze opgroeide met Sun Yi, was ze getuige van de worstelingen van haar moeder en grootmoeder onder het gewicht van niet -onderzochte trauma en psychische aandoeningen. Dit leidde ertoe dat rompen het huis zouden verlaten voor afgelegen delen van de wereld, maar uiteindelijk keerde ze terug om haar eigen angsten en trauma's te confronteren, een proces dat ze beschrijft als een generatie -genezing vergemakkelijkt door familie liefde.

"Ik had niet het gevoel dat ik een keuze had. Mijn familie -geesten vertelden me letterlijk dat ik dit moest doen," legde Hulls vorige maand uit in een interview . "Mijn boek heet Feeding Ghosts, want dat was het begin van dit negenjarige proces om echt in iets te stappen dat mijn familieplicht was."

Interessant is dat Hulls heeft laten doorschemeren dat het voeden van geesten haar enige grafische roman kan zijn. In een ander interview verklaarde ze: "Ik heb geleerd dat een grafisch romanschrijver echt ook voor mij isoleert. Mijn creatieve praktijk is afhankelijk van het in de wereld zijn en reageren op wat ik daar vind." Ze is van plan om over te stappen in een ingebedde stripjournalist, die samenwerkt met veldwetenschappers, inheemse groepen en non -profitorganisaties in afgelegen omgevingen, zoals vermeld op haar website .

Ongeacht haar toekomstige inspanningen, is het voeden van geesten als een bewijs van de kracht en legitimiteit van grafische romans als een kunstvorm, die bredere erkenning en viering verdienen voorbij de wereld van strips.